یا ابالفضل العباس

تپش های قلم سید شهیدان اهل قلم شهید آوینی

یاران شتاب کنید که زمین نه جای ماندن،که گذرگاه است...گذر از نفس به سوی رضوان حق. هیچ شنیده­ای که کسی در گذرگاه رحل اقامت بیافکند؟!...

هر انسانی را لیله القدری هست که در آن ناگزیر از انتخاب می شود.

و حر را نیز شب قدری اینچنین پیش آمد ... عمر بن سعد را نیز....

من وتو را نیز پیش خواهد آمد.

ماندن در صف اصحاب عاشورایی امام عشق، تنها با یقین مطلق ممکن است...و ای دل تو را نیز از این سنت لا یتغیر خلقت گریزی نیست.

نپندار که تنها عاشورائیان را بدان بلا آزموده اند و لا غیر ... صحرای بلا به وسعت همه تاریخ است.

خون حسین (ع) و اصحابش کهکشانی است که بر آسمان دنیا راه قبله را می­نماید .

 بگذار اصحاب دنیا ندانند، کرم لجن زار چگونه بداند که بیرون از دنیایی که او تن می­پرورد، چیست؟ زمین و آسمان او همان است و اگر او را از آن لجن زار بیرون کشند، می­میرد!

هلا دین فروشان دنیا پرست

سکوت شما پشت ما را شکست

چرا ره نبستید بر دشنه ها

ندادید آبی به لب تشنه ها

اگر داغ دین بر جبین می­زنید

چرا دشنه بر پشت دین می­زنید

خموشید آتش به جان می زنید

زبونید و زخم زبان می­زنید

کنون صبر باید بر این داغها

که پر گل شود کوچه­ها باغها

یا علی....